Zaterdag 4 augustus was de 2de zomeractiviteit gepland, de verwachtingen zagen er niet zo best uit met 80% regenkans was ik persoonlijk daags voordien nog twijfelachtig over de slaagkansen van deze activiteit. Nadat de eerste activiteit was afgelast als gevolg van de fantastische Julimaand (regenmaand) die we al gehad hebben zou het spijtig zijn dat ook deze activiteit in het water zou vallen. Maar het kajakken ging dus door. Hoewel de kajaks ver de bespeuren waren en we eigenlijk over kanoën moeten spreken. Maarten had me gezegd om een week vooraf te reserveren, maar doordat we toen nog geen echte kijk hadden over het aantal deelnemers kon ik geen week vooraf reserveren. Ik dus dinsdag gebeld en toen waren alle kajaks al weg !!! Enkel kano’s waren nog ter beschikking en dus gingen we maar voor deze kano’s.

[mudslide:picasa,0,103791970292740850835,5772877186610045201,3,288,center]

Ikzelf met mijn 2 bengels kozen in ieder geval voor een kano en David met Alexis ook. Tellen we hier Sabrina met haar lief en Tinne met haar nicht bij dan weet je met hoeveel we initieel waren. Juist met 9 … 2 kano’s van 3 personen dus. Ware het niet dat Alexis in laatste instantie besloot dat kano varen toch niet voor haar was. Ze bleef dus wijselijk bij mama Cindy en bij de mama van Tinne en Sabrina, jawel ons Conny. David ging dan maar bij Sabrina en haar lief in de kano zitten. Met 8 het water dus op, dat moet ongeveer het aantal geweest zijn van vorig jaar … Enkel nu een beetje familiaal getint, …, 7 personen van mijn familie en David, hij heeft het zich niet aan zijn hart laten komen en heeft genoten van het kano tochtje op de kleine nete. [mudslide:picasa,0,103791970292740850835,5772877186610045201,18,288,left]Wij dus op weg voor wat een toffe tocht ging worden, in den beginne is het steeds een beetje zoeken en dus was het vooral hoofdzaak om niet van oever naar oever te varen en niet in e braamstruiken of de netels te belanden! Nog niet weg en de eerste gewonde was gevallen, na een aanvaring met de kano van zus Tinne had Sabrina haar vinger tussen de kano’s gestoken met een bloedende vinger als gevolg. Even later kwamen wij, ik met zoon Toon en dochter Caro, Tinne tegen die in de netels had gezeten en haar arm wel veel bubbeltjes vertoonde … Ook een schram of 10 van de braamstruiken waren het gevolg. Ondertussen waren ook wij al enkele malen in de oever verzeild geraakt en nadat ons Caro het genetel van Tine had gezien ging ze steeds als we in de buurt kwamen van de kant spontaan naar de andere zijde. Gevolg, bijna 2 maal in het water … gelukkig bleven we steeds nog net droog. Voor we in de helft waren toonde Tinne dat ze een dochter was van haar moeder, want ze moest hoog dringend de kant op zoeken om te gaan plassen. Zij de kant op en haar ding gedaan achter een boom. 5 minuten later waren we aan en tussenstop, had ze dat geweten …

[mudslide:picasa,0,103791970292740850835,5772877186610045201,29,288,right]Het caféke van vorig jaar was niet meer en dus zijn we even ter plaatse blijven staan. Nadien terug de kano in om het laatste traject af te maken. Als laatste waren we terug weg, maar als eerste kwamen we aan … jippie, Caro en Toon reuze blij. Het tweede traject ging voor allemaal opmerkelijk beter als het eerste, nochtans werden de felle bochten er niet minder op. En het weer, wel dat was eigenlijk zalig, de zon kwam er geregeld goed door en regen hebben we dit jaar niet gezien. Het was dus een activiteit welke we, als het van mij afhangt, volgend jaar terug op het programma mogen zetten. Ons Caro en onzen Toon gaan dan zeker ook terug mee, want zij hebben zich net als de andere die van de partij waren weer kostelijk geamuseerd!

Op naar de BBQ nu, maar tussenin nog genieten van een hopelijk drogere en warmere augustus maand.

Jan Augustijnen

[mudslide:picasa,0,103791970292740850835,5772877186610045201,640,center]